Eja Siepman van den Berg (1943)

GROTE STAANDE
1977 | brons
bruikleen Beelden aan Zee, Den Haag

Te midden van de roep om vernieuwing van het Nederlandse kunstonderwijs won Eja Siepman van den Berg in 1967 de Prix de Rome van de Rijksakademie in Amsterdam. In de naoorlogse richtingenstrijd tussen ‘figuratieven’ en ‘abstracten’ hield zij zich bewust afzijdig. Figuratie en abstractie zijn volgens haar juist onlosmakelijk verbonden. Bij deze Grote staande gaat door het weglaten van hoofd en armen alle aandacht uit naar de pure vorm en expressie van het lichaam. Ook door het gladde oppervlak is er niets wat afleidt. Ontdaan van elke anekdotiek en persoonlijke toets biedt het oeuvre van Siepman van den Berg de kijker een tijdloos mensbeeld.

Eja Siepman van den Berg (1943)

GROTE STAANDE
1977 | brons
bruikleen Beelden aan Zee, Den Haag

Te midden van de roep om vernieuwing van het Nederlandse kunstonderwijs won Eja Siepman van den Berg in 1967 de Prix de Rome van de Rijksakademie in Amsterdam. In de naoorlogse richtingenstrijd tussen ‘figuratieven’ en ‘abstracten’ hield zij zich bewust afzijdig. Figuratie en abstractie zijn volgens haar juist onlosmakelijk verbonden. Bij deze Grote staande gaat door het weglaten van hoofd en armen alle aandacht uit naar de pure vorm en expressie van het lichaam. Ook door het gladde oppervlak is er niets wat afleidt. Ontdaan van elke anekdotiek en persoonlijke toets biedt het oeuvre van Siepman van den Berg de kijker een tijdloos mensbeeld.